به نام خدا، ایزدبانو هستم، بیست و پنج و نیم ساله از تهران

آنقدر درگیر درس و پایان‌نامه شده‌ام که وقت سر خاراندن هم ندارم. باور کنید سرم را نگه می‌دارم آخر شب قبل از خواب می‌خارانم! چند هفته است دارم درباره‌ی ایزدبانوان می‌خوانم و می‌نویسم. ایزدبانوان هندواروپایی که ماشاالله، خدا زیادشان کند(!) تعدادشان دست‌کمی از جمعیت کره‌ی زمین ندارد. هر چیزی در عالم که فکرش را بکنید برای خودش یکی (و گاهی چندتا) ایزدبانو دارد. اصلا چرا راه دور برویم؟ تعریف از خود نباشد، همین حالا کسی که نشسته پشت لپ‌تاپ و تلق تلق روی کیبورد می‌کوبد و این کلمه‌ها را می‌نویسد، کسی نیست جز ایزدبانوی پاره شدگی در راه علم! شما خلافش را ثابت کنید اگر می‌توانید!