بخت جغرافیایی

متأسفانه بخش زیادی از خوشبختی یا عدم خوشبختی هرکس وابسته به بخت جغرافیایی آن شخص است. یعنی هرچقدر هم خوش‌بین باشیم و خوشبختی را به معنای آرامش درونی و این چیزها تعبیر کنیم،  روزی مجبور می‌شویم بپذیریم اکثریت کسانی که در نقاط توسعه‌یافته‌ی دنیا متولد می‌شوند از کسانی که در کشورهای دورافتاده و محروم به دنیا می‌آیند، آرامش درونی بیشتری دارند و اصطلاحاً خوشبخت‌ترند. البته این فقط محدود به آدم‌ها نیست. مثلاً گورخرهای راه‌راه ماداگاسکاری به طور معمول از گورخرهای تک‌رنگ ایرانی خوشبخت‌ترند؛ کفش‌های زنانه‌ی فلان برند آمریکایی از کفش‌های معمولی چینی و پیتزاهای اصیل ایتالیایی از پیتزاهای بقیه‌ی نقاط دنیا... می‌بینید؟ حتی علف هرز هم که باشید، فرق می‌کند در باغچه‌ی زن جوانی رشد کنید که هر روز به گل‌هایش آب می‌دهد یا در بیابانی که به دو روز نکشیده از شدت گرما و خشکی، ریشه‌تان را می‌سوزاند. بالا و پایین کردن این بخت جغرافیایی لعنتی دست ما نیست اما زندگی ما به طور تمام و کمال دست اوست و همین تلخی ماجرا را بیشتر می‌کند.