دوستش

حال می‌کنم از دیدنش وقتی با بچه‌ها سر و‌ کله می‌‌زند و برایشان پانتومیم اجرا می‌کند و توی تمام بازی‌های فکری و شانسی‌شان شریک می‌شود و فسقلی‌ترین کوچولوی فامیل که قدش به زور تا زانوی او می‌رسد، با ذوق صدایش می‌کند و می‌گوید: «دووووووستممممم، بریم بازی؟»