عباسعلی‌ را با خودم می‌برم!

در يكی از رستوران‌های شهر جديد، غذای بی‌نظيری پيدا كرده‌ام به اسم «آش عباسعلی» كه البته بعد از يك بار نوش‌جان كردن، می‌توانيد از روی صميميت «عباسعلی» خالی صدايش كنيد. به اين صورت كه می‌رويد رستوران و می‌گوييد: «عباسعلی دارين؟»، «يه عباسعلی‌ داغ داغ لطفاً»، «عباسعلی چه گرون شده!»، «دو تا عباسعلی آماده كنين، می‌برم!» و...